Δύο εραστές, η Μάριον Κρέιν και ο Σαμ Λούμις βρίσκονται σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης και συζητούν για τα προβλήματά τους. Τα οικονομικά του Σαμ δεν τους επιτρέπουν να παντρευτούν. Δυστυχισμένη και απεγνωσμένη να βελτιώσει την κατάσταση, η Μάριον κλέβει 40,000 δολάρια μετρητά από το γραφείο στο οποίο εργάζεται. Η Μάριον οδηγεί όλη τη νύχτα στην βροχή, και, εξαντλημένη εντοπίζει ένα μικρό μοτέλ που μοιάζει απομονωμένο, και αποφασίζει να σταματήσει εκεί. Ο ιδιοκτήτης του μοτέλ, ο Νόρμαν Μπέητς είναι ένας φαινομενικά συμπαθητικός και εξυπηρετικός νέος, που ζει μοναχικά στο απέναντι σπίτι μαζί με την άρρωστη μητέρα του. Καθώς εκείνη πλένεται, μία σκοτεινή γυναικεία φιγούρα την πλησιάζει αργά...
Αν και το χρώμα είχε ήδη εισβάλλει στον κινηματογράφο, ο Χίτσκοκ επέλεξε να γυρίσει ασπρόμαυρη την ταινία, για να προσδώσει μεγαλύτερο βάθος στον τρόμο που χαρακτηρίζει το φιλμ. Άλλωστε πώς θα μπορούσε να γίνει πιστευτό το σιρόπι σοκολάτας ως ρέον αίμα στη σκηνή του μπάνιου;
- Το βιβλίο του Ρόμπερτ Μπλόχ, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε και το σενάριο, έχει αντλήσει πολλά στοιχεία από τον υπαρκτό χαρακτήρα του ψυχοπαθούς Έντ Γκέιν, που ενέπνευσε κι άλλους παρόμοιους κινηματογραφικούς ήρωες (Χάνιμπαλ Λέκτορ, Leatherface).
- Η ανατριχιαστική έπαυλη των Μπέιτς βασίστηκε στον πίνακα “House by the railroad” (1925) του Αμερικανού ζωγράφου, Έντουαρντ Χόπερ.
- Πέρα από τις κινηματογραφικές επανεκδόσεις και συνέχειες, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 γυρίστηκε και μία τηλεοπτική ταινία με τίτλο “Το Μοτέλ των Μπέιτς”, στην οποία ο Πέρκινς αρνήθηκε να συμμετάσχει.
- Ο Χίτσκοκ αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου ανώνυμα για 9.000$ απο τον Μπλόχ και μετά αγόρασε όσο πιο πολλά βιβλία μπορούσε για να μη μαθευτεί το τέλος.
- Η πινακίδα στην αρχή της ταινίας γράφει NFB (Norman Francis Bates - Νόρμαν Φράνσις Μπέιτς).
- Η ταινία κόστισε 800.000$ ενώ οι εισπράξεις της είναι 40.000.000$.
- Ο πίνακας που μετακινεί ο Μπέιτς για να δει τη Μάριον που γδύνεται, αναπαριστά ένα βιασμό.
- Μετά την έξοδο της ταινίας στους κινηματογράφους, ένας πατέρας έστειλε ένα γραμμα στον Χίτσκοκ λέγοντας του ότι η κόρη του φοβόταν να κάνει μπάνιο απ` όταν είδε την ταινία "Les Diaboliques" - Οι Διαβολογυναίκες (1955) και τώρα φοβόταν να κάνει και μπάνιο. Ο Χίτσκοκ του απάντησε λέγοντας "Στείλε την για στεγνό καθάρισμα".
Η ταινία κέρδισε Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου ρόλου, με την Τζάνετ Λι και καλύτερης ταινίας στον διαγωνισμό Έντγκαρ Άλαν Πόε. Κέρδισε ακόμα 3 βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς και είχε 7 υποψηφιότητες μεταξύ των οποίων 4 για Όσκαρ
11/10
11/10
Και η καλυτερη σκηνη της ταινιας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου